EDITORIALS


Η Νεολαία Πρέπει να Στείλει Μήνυμα

Το τελευταίο διάστημα, η χώρα μας βιώνει απίστευτες πιέσεις από τους δανειστές μας, προκειμένου να μειώσουμε το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος μας. Ένα χρέος, που δημιουργήθηκε από όσους κυβέρνησαν αυτή τη χώρα, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, από τη μεταπολίτευση και ύστερα.  Βεβαίως η κατάσταση θα ήταν διαφορετική, εάν η κυβέρνηση επέλεγε πολιτικές που θα στόχευαν στην ανάπτυξη.

Αντιθέτως, σε αντιδιαστολή με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, η κυβέρνηση επέλεξε τον «εύκολο» τρόπο. Να αυξήσει την έμμεση και την άμεση φορολογία. Να μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις. Να αυξήσει τα όρια ηλικίας στο συνταξιοδοτικό. Επέλεξε να μετακυλήσει το βάρος της αποπληρωμής του χρέους, στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα, ενώ παράλληλα, με τη ρύθμιση της περαίωσης, έδωσε αμνηστία σε όσους φοροδιέφευγαν τα προηγούμενα χρόνια.

Δυστυχώς, αυτά τα κοινωνικά άδικα μέτρα πλήττουν πρωτίστως και άμεσα τους πολίτες της γενιά μας. Τους ανθρώπους της ηλικίας μας. Εμείς καλούμαστε να αποπληρώσουμε το χρέος που δημιούργησαν οι γονείς μας. Με τα ένσημά μας θα πληρώνουμε τις συντάξεις των γονιών μας και τα παιδιά μας θα εργάζονται για τις δικές μας συντάξεις.

Είμαστε μία πολύπαθη γενιά. Εξαντλήσαμε την ενέργεια των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων, σε φροντιστήρια για τις πανελλήνιες και για ξένες γλώσσες. Αποτελέσαμε πειραματόζωα για τις αλλαγές στο σύστημα της Παιδείας. Παρόλο που η Ελλάδα «ευημερούσε» κάποιοι από εμάς αναγκάστηκαν να εργαστούν, είτε για να σπουδάσουν, είτε για να συνδράμουν στο οικογενειακό εισόδημα. Κι όλα αυτά για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο.

Όμως σήμερα, οι συνθήκες που διαγράφονται για το μέλλον, δεν έχουν σχέση ούτε με τα όνειρα, ούτε με τις φιλοδοξίες μας. Όσοι από εμάς δεν είναι άνεργοι, αναγκάζονται να εργάζονται σε δουλειές που δεν έχουν σχέση με τις σπουδές τους. Πολλοί από εμάς στηριζόμαστε στα εισοδήματα των γονιών μας. Μας έχουν διαχωρίσει σε δεξιούς, αριστερούς και απολιτίκ, προκειμένου να μας ελέγχουν και να μας κατευθύνουν. Μας κρατούν σε ομηρία διορίζοντας μας σε stage του δημοσίου. Εκμεταλλεύτηκαν τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Όμως, πρέπει να αντιδράσουμε.

Στις επικείμενες Δημοτικές εκλογές πρέπει να στείλουμε το πρώτο μας μήνυμα. Να δηλώσουμε παρόντες και να καταψηφίσουμε όλους όσους εκπροσωπούν τις πολιτικές των εθνικών και τοπικών μνημονίων. Όλους όσους υποθηκεύουν τη γενιά μας. Με τη δύναμη της ψήφου μας, πρέπει να στηρίξουμε νέους υποψηφίους. Πολίτες της γενιάς μας. Υποψήφιους που μιλούν τη γλώσσα μας. Που βιώνουν τις ίδιες αδικίες. Που μοιράζονται τα ίδια όνειρα με εμάς.

Σε προτρέπω να αναζητήσεις τα φυλλάδια των νέων υποψηφίων που απαρτίζουν τους Δημοτικούς Συνδυασμούς στην πόλη σου. Να τα διαβάσεις και να επιλέξεις ποιος υποψήφιος σε αντιπροσωπεύει πληρέστερα και στις εκλογές της 7ης  Νοεμβρίου να τον στηρίξεις, εσύ, η οικογένεια και οι φίλοι σου έμπρακτα.

Δώσε στους ανθρώπους της ηλικίας μας βήμα στο Δημοτικό και Τοπικό Συμβούλιο. Δώσε στον εαυτό σου φωνή.

Γιατί ήρθε η ώρα, οι Νέοι, να βγούμε μπροστά.  

EDITORIAL στην "UNIVERSITY PRESS" στο ΤΕΥΧΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
http://www.universitypress.gr/
...............................................................................................................................................................
Δεν μας πείθετε κύριε Πρωθυπουργέ

Με αγκομαχητά προσπαθεί να επιβιώσει το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας (δεν εξαιρείται κανένα πολιτικό κόμμα), από τη δημοσιονομική κρίση που το ίδιο προκάλεσε εφαρμόζοντας τόσα χρόνια πολιτικές που στόχευαν στην εξασφάλιση των μικροκομματικών συμφερόντων του. Ουσιαστικά από το 1980 και έπειτα εφαρμοζόταν με εγκληματική άγνοια μία πολιτική συνεχούς δανεισμού, με την οποία οι κυβερνώντες εξασφάλιζαν ένα πολύ άνετο βιοτικό επίπεδο για το λαό, αλλά από την άλλη άφηναν να πλουτίζουν οι συντεχνίες, οι τράπεζες και οι ημέτεροι.

Πίσω από το φοβισμένο πολιτικό κατεστημένο σέρνονται ασθμαίνοντας οι κουστωδίες των αυλικών τους. Μία φάρμα εκπαιδευμένων ζώων, με προεξέχοντες τους δημοσιογράφους-ελέφαντες οι οποίοι παρά τα επιτηδευμένα συνήθη βραδέα αντανακλαστικά τους, αντέδρασαν αστραπιαία με στόχο να πείσουν τον «κακομαθημένο» ελληνικό λαό πως «για να βγει η χώρα μας από το αδιέξοδο, οι θυσίες είναι επιβεβλημένες».

Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εγρήγορση των «ελεφάντων» διαδραμάτισε μία μεγάλη εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων, η οποία αποτέλεσε και τον ομφάλιο λώρο της πληροφόρησης με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Αλήθεια, μήπως ονομάζεται συντονισμένη χειραγώγηση του κοινού όλο αυτό;

Επειδή όμως, θέλω να προλάβω τους καλοθελητές πρέπει να σας ενημερώσω ότι είμαι ο πρώτος που συγχαίρει τον Πρωθυπουργό για το θάρρος που επέδειξε, διότι είναι αλήθεια πως κανένας Κυβερνήτης της Μεταπολίτευσης δεν είχε το σθένος να προτάξει το εθνικό συμφέρον έναντι των κομματικών και των προσωπικών συμφερόντων και να εφαρμόσει πολιτική λιτότητας δυσαρεστώντας του πολίτες (ίσως εν μέρει οι κ.κ. Μητσοτάκης και Καραμανλής). Επίσης συγχαίρω τον Πρωθυπουργό μας για τις διαπραγματευτικές του ικανότητες μιας και το ποσό-μαμούθ ύψους €120 δισ. ήταν πραγματικά απρόσμενο.

Από την άλλη όμως, οι κινήσεις του Πρωθυπουργού, μου έχουν δημιουργήσει αρκετά ερωτήματα στα οποία θα ήθελα να λάβω κάποτε μία απάντηση και είναι τα εξής:

· Γιατί δεν διαπραγματευθήκαμε με τις αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία;
· Στο ραντεβού που είχατε προεκλογικά με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Προβόπουλο δεν συζητήσατε για το ζήτημα του ελλείματος;
· Αν γνωρίζατε το ζήτημα της διόγκωσης του ελλείμματος, γιατί προεκλογικά τάζατε αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις;
· Λέτε πως ο χαρακτήρας των μέτρων είναι προσωρινός και θα έχουν διάρκεια τριών ή τεσσάρων ετών. Δηλαδή το 2014 θα έχουμε επαναφορά στο πριν το 2010, μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς, όπως π.χ. επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού;
· Σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων τους τελευταίους μήνες βρεθήκατε τετ α τετ, 3 φορές, με τον Πρόεδρο της Goldman Sachs. Τί ακριβώς συζητήσατε;
· Αν τα spreads δεν είχαν αυξηθεί, τότε θα μπορούσαμε να δανειστούμε από τις αγορές και δεν θα χρειαζόμασταν τη βοήθεια του ΔΝΤ. Μήπως έπρεπε να είχαμε το στοματάκι μας κλειστό;

Κύριε Παπανδρέου μπορώ να σας κάνω χιλιάδες ερωτήσεις ακόμα. Γιατί εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος . Είμαι ένας σκεπτόμενος πολίτης και πιστεύω πως δεν υπήρχε κανένας λόγος να αναγκαστεί ο Έλληνας να προσκυνήσει τα κεφάλαια των Αμερικανών (ΔΝΤ). Επίσης, πιστεύω πως ήταν προσχεδιασμένο να καλεστεί το ΔΝΤ στη χώρα γιατί έπρεπε με κάποιο τρόπο να παρεμποδιστεί η δημιουργία των ρωσικών αγωγών στην Ελλάδα, να σταματήσει η είσοδος των Κινέζων στην Ευρώπη μέσω των ελληνικών λιμανιών, να λυθεί επιτέλους το Σκοπιανό, το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά ζητήματα. Αμφιβάλω για τις προθέσεις σας. Γιατί παρ’ όλες τις γκάφες σας, ξέρω πως δεν είστε αφελής.

Όμως βαθιά μέσα μου, ελπίζω να κάνω λάθος.

EDITORIAL στην "UNIVERSITY PRESS" στο ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΙΟΥ 2010
http://www.universitypress.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου